0
yorum
Uzun zamandır yazmıyor olmam mücadeleden vaz geçtiğim anlamına gelmesin. Yazı yazmıyorum çünkü, ülkemizde ve Dünyada yaşananlar teşekkür şekilde devam ediyor. Ancak bazı farklılıklarda olmuyor değil. Bu farklılıklar Maalesef olumlu yönde değil, olumsuz yönde...
Zamanı geldikçe bunları tek tek açıklayacağım. Yaptığım gözlemleri tek tek sizlerle paylaşacağım. Bu gözlemlerin konusu çeşitlilik gösterse de bunların altında yatan ana sebep: “Değişen Dünya düzeninde değişen Türkiye”dir. Ancak bu değişim başlangıçta da açıkladığım gibi iyi yönde olacağına aksine olumsuz yöndedir.
Bunlardan bir tanesi Çanakkale şehitlerimiz hakkında...
Geçmiş zamanlarda en “kutsal” olan kutlamalar, bu zamanlarda “internet olmasa haberimiz olmayacak” boyutuna varmıştır.
Kazanılan zafer bir “dini olgu” olarak gösterilmeye hatta Kurtuluş savaşı ve Kıbrıs Barış Harekatı için önceleri söylenen “melekler olmasaydı biz o savaşı kazanamazdık” mantığı, zaten az gösterilen “zafer için” bir “darbe” niteliği “daha” katmaktadır.
Bu yaşananlarda en büyük araç her zaman olduğu gibi “basın”dır. Basın'ın o taraftan olması yahut bu taraftan olması Hiçbir önem taşımamaktadır. Hepsi aynı görevi üstlenmektedir.
Ancak bu durumun startı http://blog.milliyet.com.tr/Blogum.aspx?BlogNo=248650 yazımda da belirttiğim olay ile başlamıştır.
Yapılanlar, halk bu duruma müdahale etmediği her an da devam edecektir.
Üzülerek belirtmeliyim ki, “Çanakkale geçilmedi.” demek ile Çanakkale'nin geçilemeyeceği anlamını taşımaz.
Bir çok yazımda da belirttiğim gibi Emperyalizm, artık kendi silahını kullanmayı gerek dahi duymuyor. Sadece, “Parçala – böl – yönet” sistemi ile düşmanın silahını düşmana yönelterek yani düşmanın, “kendi kendiyle savaşmasını” sağlayarak düşmanı alt ediyor.
Hal böyle olunca da Çanakkale'nin geçilmesi ihtimali artıyor. Ancak bu durumdan ders çıkarıp önlem alınacağına; satılık vekiller,satan vatan(daş)hainleri satılık “mem-ur”lar ile Çanakkale'yi çok basit geçiyorlar.
Çanakkale unutulmamalı, çanakkale birliğin beraberliğin ve bu beraberlik ile birlikte gücün simgesidir. Yani düşmanın korkulu rüyasıdır.
Her ne yapılırsa yapılsın Çanakkaleden ders çıkarılmalıdır!
Emperyalistlere karşı hiç bir oyuna gelinmemelidir. Kardeşlik unutulmamalıdır. Emperyalizmin işine gelen Faşistlik boyutunda ki milleyetçilik “Çanakkale” akıla getirilip unutulmalıdır!
Eğer Çanakkale'yi hak etmek istiyorsak onların bize verdiği emanete iyi sahip çıkmalıyız.
Bu sahiplikten kastım http://blog.milliyet.com.tr/Blogum.aspx?BlogNo=224548 yazımdanda belirttiğim gibi, sadece şehitleri anmak değil. Şehitlerin uğruna canını verdiği topraklara da iyi bakarak, bir karış dahi satılmasına engel olarak olur!
Yani,
Eğer Çanakkale'nin “torunlarıysak” bunu hak etmeliyiz. Unutmayın, Çanakkale Çocuğuyum ben demekle bu iş olmaz! Çanakkaleli olmak için kardeş gibi yaşamak gerekir. Evinden çıkmadan dizi izleyerek “ben Çanakkale çocuğum” demekle olmaz!
Son söz: “Basına inanmayın onlar kitleleri istedikleri gibi “güderler!”
Bu ülkeyi iyi yönde göremiyorsanız, ve gerçekten bir şeyler yapmak istiyorsanız: “Çanakkale çocuğu olun yeter!” Ancak, bu ülkeyi iyi yönde görüyorsanız o halde, sadece “Anadoluyu gezin yeter!”
VOLKAN KAHYALAR
Zamanı geldikçe bunları tek tek açıklayacağım. Yaptığım gözlemleri tek tek sizlerle paylaşacağım. Bu gözlemlerin konusu çeşitlilik gösterse de bunların altında yatan ana sebep: “Değişen Dünya düzeninde değişen Türkiye”dir. Ancak bu değişim başlangıçta da açıkladığım gibi iyi yönde olacağına aksine olumsuz yöndedir.
Bunlardan bir tanesi Çanakkale şehitlerimiz hakkında...
Geçmiş zamanlarda en “kutsal” olan kutlamalar, bu zamanlarda “internet olmasa haberimiz olmayacak” boyutuna varmıştır.
Kazanılan zafer bir “dini olgu” olarak gösterilmeye hatta Kurtuluş savaşı ve Kıbrıs Barış Harekatı için önceleri söylenen “melekler olmasaydı biz o savaşı kazanamazdık” mantığı, zaten az gösterilen “zafer için” bir “darbe” niteliği “daha” katmaktadır.
Bu yaşananlarda en büyük araç her zaman olduğu gibi “basın”dır. Basın'ın o taraftan olması yahut bu taraftan olması Hiçbir önem taşımamaktadır. Hepsi aynı görevi üstlenmektedir.
Ancak bu durumun startı http://blog.milliyet.com.tr/Blogum.aspx?BlogNo=248650 yazımda da belirttiğim olay ile başlamıştır.
Yapılanlar, halk bu duruma müdahale etmediği her an da devam edecektir.
Üzülerek belirtmeliyim ki, “Çanakkale geçilmedi.” demek ile Çanakkale'nin geçilemeyeceği anlamını taşımaz.
Bir çok yazımda da belirttiğim gibi Emperyalizm, artık kendi silahını kullanmayı gerek dahi duymuyor. Sadece, “Parçala – böl – yönet” sistemi ile düşmanın silahını düşmana yönelterek yani düşmanın, “kendi kendiyle savaşmasını” sağlayarak düşmanı alt ediyor.
Hal böyle olunca da Çanakkale'nin geçilmesi ihtimali artıyor. Ancak bu durumdan ders çıkarıp önlem alınacağına; satılık vekiller,satan vatan(daş)hainleri satılık “mem-ur”lar ile Çanakkale'yi çok basit geçiyorlar.
Çanakkale unutulmamalı, çanakkale birliğin beraberliğin ve bu beraberlik ile birlikte gücün simgesidir. Yani düşmanın korkulu rüyasıdır.
Her ne yapılırsa yapılsın Çanakkaleden ders çıkarılmalıdır!
Emperyalistlere karşı hiç bir oyuna gelinmemelidir. Kardeşlik unutulmamalıdır. Emperyalizmin işine gelen Faşistlik boyutunda ki milleyetçilik “Çanakkale” akıla getirilip unutulmalıdır!
Eğer Çanakkale'yi hak etmek istiyorsak onların bize verdiği emanete iyi sahip çıkmalıyız.
Bu sahiplikten kastım http://blog.milliyet.com.tr/Blogum.aspx?BlogNo=224548 yazımdanda belirttiğim gibi, sadece şehitleri anmak değil. Şehitlerin uğruna canını verdiği topraklara da iyi bakarak, bir karış dahi satılmasına engel olarak olur!
Yani,
Eğer Çanakkale'nin “torunlarıysak” bunu hak etmeliyiz. Unutmayın, Çanakkale Çocuğuyum ben demekle bu iş olmaz! Çanakkaleli olmak için kardeş gibi yaşamak gerekir. Evinden çıkmadan dizi izleyerek “ben Çanakkale çocuğum” demekle olmaz!
Son söz: “Basına inanmayın onlar kitleleri istedikleri gibi “güderler!”
Bu ülkeyi iyi yönde göremiyorsanız, ve gerçekten bir şeyler yapmak istiyorsanız: “Çanakkale çocuğu olun yeter!” Ancak, bu ülkeyi iyi yönde görüyorsanız o halde, sadece “Anadoluyu gezin yeter!”
VOLKAN KAHYALAR
